Aerożel - najlżejszy materiał na świecie
Pierwszy aerożel został stworzony przez amerykańskiego chemika Stevena Kistlera. Chemik założył się ze swoim kolegą Charlsem Learnedem, że uda mu się usunąć z galaretki płyn, jednocześnie nie zmniejszając jej objętości. Okazało się, że jest to możliwe, a efekt swojej pracy opisał w magazynie naukowym "Nature" w 1931 r . Praca została zatytułowana "Koherentne rozszerzające się aerożele i galaretki".
Aerożele to klasa syntetycznych porowatych ultralekkich materiałów pochodzących z żelu, w których płynny składnik żelu został zastąpiony gazem, bez znacznego załamania się struktury żelu. Rezultatem jest ciało stałe o wyjątkowo małej gęstości i o wyjątkowo niskim przewodnictwie cieplnym. Te wyjątkowe właściwości czynią z nich bardzo dobre izolatory. Aerożele można uzyskać z różnego rodzaju materiałów, ale nie jest to tani proces.
Najlżejszy aerożel stworzony przez Japońskich badaczów z Nagoya University po podgrzaniu żarówkami halogenowymi lewituje w powietrzu.Tego rodzaju materiały, chociaż są bardzo lekkie, są również bardzo wytrzymałe, potrafią wytrzymać nacisk 4000 razy większy od masy własnej.Aerożel jest też niezwykle chłonnym materiałem. Może wchłonąć nawet 900-krotność swojej wagi i działa silnie osuszająco. Osoby mające kontakt z aerożelem przez dłuższy czas powinny nosić rękawiczki, aby zapobiec pojawianiu się suchych plam na skórze.
Jest to materiał o najmniejszym dla ciał stałych współczynniku przewodnictwa ciepła na świecie. Aerożele krzemionkowe pozostają stabilne do temperatury topnienia krzemionki, czyli ok. 1200 °C i bardzo słabo przewodzą ciepło.
Ten niezwykły materiał wykorzystano m.in. jako warstwę izolacyjną w skafandrach kosmonautów i jako izolator chroniący elektronikę przed niskimi temperaturami w kosmicznych łazikach.
