Gatunek opisano po raz pierwszy w latach 70. XX w. Jego przedstawiciele osiągali do 2,7 m długości. Jest to rekord w rodzinie Salmonidae. Początkowo naukowcy sądzili, że zęby skierowane były w dół i ku tyłowi, jak kły. Dlatego rybę nazywano „szablozębnym łososiem”.
Dokładniejsze badania, za pomocą tomografii komputerowej, dowiodły jednak, że jest inaczej. Zęby kierowały się ku górze i na zewnątrz, podobnie jak u guźca czy słonia. Analizy przeprowadził zespół pod kierunkiem prof. Kerin Claeson z Philadelphia College of Osteopathic Medicine (USA)
Zobacz też: Tak powstaje hybryda szczura i myszy? Naukowcy wyhodowali szczurzo-mysie mózgi
Co ciekawe, podobne zęby miały zarówno samce, jak i samice. „Obie płcie były zatem równie groźne” - dodaje prof. Brian Sidlauskas z Oregon State University.
Źródło: https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0300252