Spis treści
- Wielka Stopa i Yeti
- Czym się Okanagan?
- Mit o potworze z Loch Ness - jak powstał?
- Nessi i gigantyczne węgorze
Pochodząca z Kolumbii Brytyjskiej para mieszkająca w Londynie wybrała się ze swoimi dwoma synami do Szkocji, nad Loch Ness. Parry Malm i Shannon Wiseman przyznali w rozmowie z publicznym nadawcą CBC, że w ramach przygotowań do podróży zaopatrzyli się w wiele książek o Nessie.
Na początku kwietnia br., kiedy znaleźli się nad jeziorem, zauważyli tam tajemniczy obiekt. Zrobili zdjęcie, które zyskało dużą popularność w brytyjskich mediach i wśród osób wierzących w potwora w Loch Ness.
"Głowa wystawała nad wodę i to coś powoli poruszało się w naszą stronę" - relacjonował Malm. Zażartował, że zauważone "coś" było "większe niż Sasquatch, a mniejsze niż Ogopogo". Autorem tajemniczego zdjęcia jest Peter Jolly Northpix. Widzimy na nim faktycznie dziwny kształt poruszający się nad powierzchnią wody. trudno jednak stwierdzić, jakiej jest wielkości.
Wielka Stopa i Yeti
Sasquatch lub Big Foot to mityczny północnoamerykański odpowiednik równie mitycznego yeti, żyjący jakoby zachodniej Kanadzie i północno-zachodniej części USA. Ogopogo, wodny wąż, to postać z kanadyjskiego folkloru, zamieszkująca jezioro Okanagan w Kolumbii Brytyjskiej. Jego pierwowzór to Naitaka, duch z indiańskich legend.
Czym się Okanagan?
Pierwszą białą osobą, która miała zobaczyć to zjawisko i je opisać, była w 1872 roku kanadyjska pisarka Susan Allison, która interesowała się indiańskimi tradycjami. Potwór miał nawet zostać sfilmowany w 1968 roku przez Arta Foldena, lecz do dziś nie wiadomo, co w rzeczywistości przedstawia nagranie. Ogopogo nosi swoją obecną nazwę od 1924 roku. Pochodzi ona z angielskiego musicalu, w którym znalazła się piosenka "Ogo-Pogo: śmieszny fokstrot". Mityczny wąż ma także pomnik w mieście Kelowna.
Od czasu zorganizowanej w 1934 roku przez Edwarda Mountaina pierwszej ekspedycji w celu wyjaśnienia tajemnicy rzekomego potwora, w oficjalnym rejestrze, w którym odnotowywane są wszystkie doniesienia, że ktoś zauważył lub usłyszał w Loch Ness coś, co mogłoby nim być, pojawiło się 1156 wpisów.
W sierpniu 2023 zorganizowano największe od 50 lat poszukiwania - z użyciem m.in. dronów wyposażonych w kamery na podczerwień i hydrofonu do wykrywania nietypowych podwodnych dźwięków oraz z udziałem ok. 200 ochotników na miejscu i 300 monitorujących na komputerach prowadzoną na żywo transmisję. Podczas nich jedna z grup usłyszała cztery niewyjaśnione dźwięki, ale nie udało się ich zarejestrować, zatem tajemnica nie została wyjaśniona.
Mit o potworze z Loch Ness - jak powstał?
Współczesny mit o potworze z Loch Ness ma swój początek w 1933 roku, gdy menedżerka jednego z hoteli Aldie Mackay powiedziała, że widziała w jeziorze stworzenie podobne do wieloryba. Gazeta "Inverness Courier" doniosła o tej obserwacji, a jej redaktor Evan Barron zasugerował, by stworzenie opisać jako "potwora".
Od tego czasu tajemnica Nessie stała się inspiracją dla książek, programów telewizyjnych i filmów, a także przyczyniła się do rozwoju branży turystycznej. W rzeczywistości legenda sięga średniowiecza, kiedy to irlandzki mnich, św. Kolumba miał napotkać bestię w Ness, rzece wypływającej z Loch Ness.
Nessi i gigantyczne węgorze
Badania w 1972 roku prowadziło Loch Ness Investigation Bureau, które powołano w latach 60., ale w 1977 roku je rozwiązano, ponieważ nie udało mu się odkryć żadnych znaczących dowodów przemawiających za lub przeciw istnieniu potwora. Poprzednie próby odnalezienia Nessie obejmowały m.in. operację Deepscan z 1987 roku, kiedy 24 łodzie wyposażone w echosondy przepłynęły całą długość jeziora. W trzech przypadkach wykryto coś, czego nie można było od razu wyjaśnić.
Z kolei w 2019 roku naukowcy stwierdzili, że stworzenia, które uznawano za potwora z Loch Ness mogą być gigantycznymi węgorzami. Badacze z Nowej Zelandii próbowali skatalogować wszystkie żyjące gatunki w jeziorze, pobierając DNA z próbek wody. Po analizie naukowcy wykluczyli obecność dużych zwierząt, o których mówiło się, że mogły zapoczątkować doniesienia o potworze. Nie znaleziono żadnych dowodów na obecność prehistorycznego gada wodnego zwanego plezjozaurem lub dużej ryby, takiej jak jesiotr.
Loch Ness jest największym słodkowodnym jeziorem w Szkocji pod względem objętości. Mieści więcej wody - 7452 miliony metrów sześc. - niż wszystkie angielskie i walijskie jeziora razem wzięte.