Wiedźmin. Po te historie sięgał Andrzej Sapkowski! Które mity i baśnie zaispirowały pisarza?

Król Olch i Dziki Gon

Dziki Gon nie został w całości stworzony przez Andrzeja Sapkowskiego. To gromada duchów, zwana czasem również Dzikim Łowem, która pojawiać miała się według mitów na niebie w towarzystwie grzmotów i błyskawic. W Skandynawii na czele Dzikich Łowów stawał zwykle bóg Odyn. W Niemczech na przodzie Dzikiego Łowu stał bóg Wodan, a niektórzy twierdzili, że w Wielkiej Brytanii przewodzi mu Król Artur.

Dziki Gon pojawiał się w bardzo konkretnych momentach roku, zazwyczaj w najdłuższą noc roku lub w czasie zimowych burz. Wierzono również, że jest on zwiastunem śmierci, wojny, katastrofy lub głodu.

Aen Elle i Lud Olch nawiązują natomiast do ballady Goethego pt. Król Olch.

Noc padła na las, las w mroku spał,

Ktoś nocą lasem na koniu gnał.

Tętniło echo wśród olch i brzóz,

Gdy ojciec syna do domu wiózł.

- Cóż tobie, synku, że w las patrzysz tak?

Tam ojcze, on, król olch, daje znak,

Ma płaszcz, koronę i biały tren.

- To mgła, mój synku, albo sen.

"Pójdź chłopcze w las, w ten głuchy las!

Wesoło będzie płynąć czas.

Przedziwne czary roztoczę w krąg,

Złotolitą chustkę dam ci do rąk".

- Czy słyszysz, mój ojcze, ten głos w gęstwinie drzew?

To król mnie wabi, to jego śpiew.

- To wiatr, mój synku, to wiatru głos,

Szeleści olcha i szumi wrzos.

"Gdy wejdziesz, chłopcze w ten głuchy las,

Ujrzysz me córki przy blasku gwiazd.

Moje córki nucąc pląsają na mchu,

A każda z mych córek piękniejsza od snu".

- Czy widzisz, mój ojcze, tam tańczą wśród drzew

Srebrne królewny, czy słyszysz ich śpiew?

- O, synku mój, to księżyc tak lśni,

To księżyc tańczy wśród czarnych pni.

"Pójdź do mnie, mój chłopcze, w głęboki las!

Ach, strzeż się, bo wołam już ostatni raz!"

- Czy widzisz, mój ojcze, król zbliża się tu,

Już w oczach mi ciemno i brak mi tchu.

-Więc ojciec syna w ramionach swych skrył

I konia ostrogą popędził co sił.

Nie wiedział, że syn skonał mu już

W tym głuchym lesie wśród olch i brzóz.

- Przekład swobodny Wisławy Szymborskiej

Baśnie w świecie Wiedźmina

W opowiadaniach, które zawierają tomy Ostatnie życzenie i Miecz przeznaczenia znajdziemy liczne odwołania do popularnych baśni. Syrenka Sh'eenaz, która pokochała księcia i zgodziła się zamienić ogon na zgrabne nogi nawiązuje w jasny sposób do Hansa Christiana Andersena i jego Małej Syrenki. Wiedźmińska Piękna i Bestia to natomiast historia, którą mogliśmy przeczytać w opowiadaniu Ziarno Prawdy.

W elfiej historii o królowej śniegu w opowiadaniu Okruch Lodu, Yennefer nawiązuje oczywiście do Królowej Śniegu. Okruch lodu, który wpada w oczy niczego nieświadomych mężczyzn, którzy muszą przykuwać sanki do jej orszaku. D'jinni lub Dżin – duch powietrza, zwany także geniuszem, którego udaje się pokonać Geraltowi dzięki sile ostatniego życzenia również jest postacią baśniową. Jest to rodzaj ducha w kulturze arabskiej.