Z czego śmiali się ludzie w średniowieczu? Terry Pratchett i Monty Python zrobiliby furorę!

Minstrele byli średniowiecznym odpowiednikiem dzisiejszych grajków ulicznych. Nie dla wszystkich był to oczywiście zawód sam w sobie, niektórzy koncertowali tylko wieczorami, w weekendy lub święta, na jarmarkach i zabawach. Prócz tego mieli inne, główne zajęcia. O tym jednak historycy wiedzieli od dawna, podobnie jak potrafili zrekonstruować używane przez nich instrumenty. Przełomem jest za to odkrycie, jakiego dokonał dr James Wade z Wydziału Anglistyki Uniwersytetu Cambridge i Girton College. Badacz odnalazł w Bibliotece Narodowej Szkocji rękopis podpisany: „Przez mnie, Richard Heege, ponieważ byłem na tej uczcie i nie piłem”. Zaciekawiło go to do tego stopnia, że postanowił przeprowadzić bardziej skrupulatne rozeznanie w kwestii samego autora tajemniczej notatki, jak również średniowiecznych żartów.

Z czego śmiali się ludzie w średniowieczu?

Dr Wade dokonał przełomowego odkrycia, bo poprzedni badacze skupiali się na tym, w jaki sposób manuskrypt powstał i jego wartość komediowa zupełnie umknęła. Były to po prostu średniowieczne stand-upy, momentami obraźliwe i kąśliwe, które miały za zadanie obrażać i wyśmiewać wszystko i wszystkich. Notatka została spisana najpewniej dlatego, że liczne żarty słowne i sekwencje były trudne do zapamiętania. Badacz podkreślił, że „bawili się znacznie częściej niż my dzisiaj, więc minstrele mieli mnóstwo okazji do występów”. 

O czym opowiadały teksty? Jeden z nich był historią o obżerających się królach. Jedli takie ilości pokarmów, że na końcu historii z ich brzuchów wyskoczyły walczące ze sobą woły. Inny spisany tekst to piosenka, której nie powstydziłaby się chyba i Niania Ogg - „Bóg nie kocha ani konia, ani klaczy, ale wesołych ludzi, którzy zaglądają do kielicha”. Historyjek jest wiele, a wśród nich głównie abstrakcyjne, jak to o zabójczych zającach.

Źródło: https://academic.oup.com/res/advance-article/doi/10.1093/res/hgad053/7187022?login=false